Terugkombijeenkomst Werken met de handreiking Verrijkingswijzer (po)

Ontwikkelingspsycholoog Lianne Hoogeveen onderzoekt hoogbegaafdheid, maar ziet die term het liefst verdwijnen. “Je moet vooral kijken naar de behoeften van leerlingen op school, of ze nu een hoog IQ hebben of niet. Ieder kind heeft het recht elke dag iets te leren.”

> Lees het artikel online op EOS Wetenschap.

Hoewel er steeds meer aandacht is voor hoogbegaafdheid in het onderwijs, blijft het lastig om goed in te schatten wat dit in de praktijk betekent voor leerling en leerkracht/docent. Hoe herken je een hoogbegaafde leerling en hoe kun je vervolgens het onderwijs geven dat bij hem of haar past, dat uitdaagt maar dat gelijktijdig eventuele lacunes in de basiskennis weet te vullen? De ene hoogbegaafde leerling is de andere niet: sommigen weten op slimme wijze hun dyslexie te verbloemen, bij anderen verhindert de dyslexie juist de bevestiging van hoogbegaafd zijn. En wat te denken van storend en demotiverend gedrag met slechte prestaties? Ook dat kunnen kenmerken zijn van een hoogbegaafde leerling, hoe tegenstrijdig dit ook lijkt. 

Wat is hoogbegaafdheid precies? Welke andere factoren/kenmerken spelen, naast hoge intelligente capaciteiten (IQ hoger dan 130), een rol? Hoe herken je mogelijke hoogbegaafdheid bij een leerling en wat kun je als docent vervolgens doen om ervoor te zorgen dat dit kind zich optimaal kan ontplooien?